Laaggeletterdheid herkennen en goed doorverwijzen


Trucs en excuses

Een paar voorbeelden van excuses, die laaggeletterden gebruiken om hun probleem te verbergen:

  • “Sorry, ik ben mijn bril vergeten.”
    Dit is een klassieker! Het kan gebeuren dat iemand zijn bril vergeet. Maar als dat vaker het geval is, moet je toch eens gaan nadenken en verder observeren.  
  • “Die formulieren vul ik thuis wel in.”
    Dat iemand thuis ingewikkelde formulieren op zijn gemak wil invullen is niet zo vreemd. Maar als die persoon ook eenvoudige papieren meeneemt, kan het zijn dat er thuis schrijfhulp is.   
  • “Ik laat de kinderen altijd boodschappen doen.”
    Iemand die niet goed kan lezen en/of rekenen gaat niet graag naar de winkel, want daar heb je die vaardigheden voor nodig.
  • “Oh, ik dacht dat die afspraak morgen was.”
    Als iemand keer op keer afspraken vergeet of vaak op de verkeerde tijden komt is het mogelijk dat hij of zij geen agenda bij kan houden.    
  • “Nee, werken met computers is niets voor mij.”
    Een uitvlucht om niet alleen een computer te vermijden,  maar vaak ook om niet te moeten lezen en schrijven. 

Goed doorverwijzen

De stap naar volwassenenonderwijs is meestal een grote stap. En dat geldt zeker voor mensen met een geletterdheidprobleem.
Het is dan ook belangrijk dat mensen een duwtje in de rug krijgen van iemand die:

  • hun probleem herkent
  • hen met begrip en respect benadert
  • het bespreekbaar weet te maken
  • hen confronteert zonder af te schrikken en
  • hen kan wijzen op de mogelijkheden om les te volgen.

Delen: